Високи температури во пролет, изгор лета, бури со силни електрични празнења, поплави, суши – климатските промени го менуваат нашето секојдневие. Затоа, еколошкото образование и климатската писменост стануваат „новото нормално“ за нашите деца.
Се уште кај нас постои старомоден поглед кон природата како депо со бескрајно многу ресурси кои чекаат да ги искористиме.
Според еколошките проблеми со кои се соочува како и според ефектите од климатски проблеми кои надоаѓаат, Македонија нема друг опција освен водење на зелена политика.
Поголемиот дел од еколошките проблеми се тесно поврзани па затоа тешко може да се издвои кој од проблемите од поважен или итен, но управувањето со отпад, драстичното намалување на загадувањето и заштитата на природните вредности се добри точки за започнување на решавање на состојбата со животната средина.
Само во овој јануари, низ светот се надминаа неколку национални и регионални рекорди во просечните температури на воздухот, а крајот на зимата го одбележаа силна временски непогоди низ цела Европа.
Со воведување на систем на самодржливост и самофинансирање, раководствата на националните паркови ќе може да се фокусираат кон заштита и унапредување на состојбата на парковите и ќе се запре со децениската традиција на продавање на огревно дрво.
Територијата на Македонија е мала, но преполна со значајни природни вредности.
Само со прекугранична заштита и регионална соработка може да ги сочуваме природата и најважните природни реткости на Балканот.
Во Македонија може да се сретнат околу 100 ендемични растенија. Поголем дел од нив се наоѓаат токму во значајните подрачја за растенија.
Подрачја со особено значење се трите тектонски езера (Охридско, Преспанско и Дојранско), Демиркаписката Клисура, Тиквеш и Тиквешкото Езеро, Брегалница, Пелагонија и оризовите полиња во Кочани.