Клисура на Злетовска Река – скриен бисер на Осоговијата
Злетовска Река е река во Источна Македонија. Таа е најголема притока на реката Брегалница и еден од најзначајните водотеци во македонскиот дел од Осоговскиот Масив.
Злетовска Река е река во Источна Македонија. Таа е најголема притока на реката Брегалница и еден од најзначајните водотеци во македонскиот дел од Осоговскиот Масив.
Лесновска Купа претставува возвишение кое е остаток од згаснат вулкан, кој бил активен пред околу 25–30 милиони години. Се наоѓа во североисточна Македонија, во западниот дел на Осоговскиот Масив, на околу четири километри североисточно од градот Пробиштип и претставува една од најзачуваните палеовулкански купи во кратовско–злетовската област, но и во Македонија и на Балканот.
Шумата од дива фоја, која го зафаќа најјужниот дел од подрачјето, има реликтен карактер бидејќи потекнува од шумски иглолисни заедници со терциерна старост, кои за време на глацијалниот период исчезнале од средниот дел на европскиот континент. Воедно, оваа шума го зафаќа и најсеверниот ареал на распространување на дивата фоја во Македонија и на Балканскиот Полуостров.
Во Македонија, како континентална земја и земја чија хидрографија е доминантно детерминирана од речните текови и езерата, темата за постоењето на острови е многу малку третирана, при што како последица во голема мера се раширило верувањето дека единствен остров во нашата земја е островот Голем Град во Преспанското Езеро.
Ерозијата како геолошки процес, но и како процес кој во голема мера е поттикнат или забрзан од влијанието на човекот, во својата основа претставува појава која остава воглавно негативни последици врз природата. Уништувањето на пејзажите, губењето на плодна почва, таложењето на седименти во реките и езерата, нарушувањето на екосистемите и биодиверзитетот или пак појавата на опасни свлечишта, се само дел од причините заради кои во светот се применуваат мерки за спречување или намалување на ерозијата.
Разнообразноста на живиот свет, или таканаречениот биодиверзитет, претставува уникатно богатство со кое планетата Земја се издвојува од останатите планети од Сончевиот систем.
Кога ќе се спомене подрачје во Македонија кое е ставено под заштита на УНЕСКО, најчесто првата асоцијација е Охридското Езеро, кое во 1979 година е прогласено за дел од светското природно, а една година подоцна и за дел од светското културно наследство. Информациите поврзани со „Охрид – град на УНЕСКО“ се особено фреквентни во изминативе децении, што се должи на бројните нарушувања на неговите природни и културни вредности, а поради што овој наш туристички бисер е под постојана закана да го загуби ваквиот статус.
Од неколкуте стотици досега евидентирани водопади, во литературата како позначајни се издвојуваат петнаесетина, од кои дури пет се наоѓаат на планината Беласица, и тоа Колешинскиот, Смоларскиот, Габровските, Кочулските и Прстенските водопади.
Несекојдневно чувство на отсутност од актуелниот миг може да ве обземе на локалитетот „Змијовец“, гледајќи како…
Ледничките езера во Македонија се значаен дел од геолошкото наследство од сферата на хидрологијата.